-
1 pokrwaw|ić
pf Ⅰ vt 1. (poranić) to lacerate, to cut [ręce, nogi]- pokrwawił sobie ręce, wdrapując się na mur he lacerated a. cut his hands climbing the wall- była cała pokrwawiona she was covered in blood- pokrwawione zwłoki a bloody corpse- pokrwawiona twarz a blood-covered face2. (poplamić krwią) to bloody [ręce]; to stain [sth] with blood, to get blood on a. over [ubranie, prześcieradło]- pokrwawił sobie całą koszulę he got blood all over his shirt- leżał na pokrwawionym prześcieradle he was lying on a bloodstained sheet- miał głowę owiniętą pokrwawionym bandażem he wore a bloody bandage round his headⅡ pokrwawić się (zranić się) to cut oneself- pokrwawił się przy goleniu he cut himself (while) shavingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokrwaw|ić
См. также в других словарях:
pokrwawić — dk VIa, pokrwawićwię, pokrwawićwisz, pokrwawićkrwaw, pokrwawićwił, pokrwawićwiony 1. «poranić, pokaleczyć do krwi» Pokrwawione zwłoki. 2. «poplamić, zalać krwią» Pokrwawić ubranie. pokrwawić się strona zwrotna czas. pokrwawić (zwykle w zn. 1)… … Słownik języka polskiego
